Nadeszła wiekopomna chwila :)Ogłaszam wszem i wobec, że w dniu wczorajszym -12.08.2011 cała nasza rodzinka zobaczyła na własne oczy, że maleństwo jest chłopcem!!!
Przeczucia nie myliły ani mnie ani męża - oboje czuliśmy od początku, że będziemy mieć drugiego synka (choć skrycie marzyła mi się córcia).
Byliśmy wczoraj na USG połówkowym, u super wesołego, rozśmieszającego wszystkich Pana Doktora :) Mąż i Kubuś dzielnie towarzyszyli mamusi i obserwowali poczynania malucha. Początkowo Antoś spał spokojnie i badanie odbyło się bez większych problemów.
Później Antoś się obudził i nie był zadowolony, że ktoś go ściska, dociska i już nic nie dało się zbadać. Mały kręcił się, wiercił, machał nam rączką, a nawet próbował założyć nóżkę na szyję :)
Dumna mama obserwowała poczynania synka :) Dostaliśmy od Pana Doktora całą sesję zdjęciową malucha - do oglądania w domku - liczne zdjęcia buziuni. Technika dziś jest niesamowita - widać paluszki, buziunię, nosek, nawet dziurki w nim :) Dzidzia zdrowa, rozwija się prawidłowo. Niestety jest już za duży, by poznać jego długość. Dr powiedział, że około 15 cm, zaś waga to ho, ho... 450 g - prawie 0,5 kg szczęścia. Podobno to dość dużo, więc mamy małego pulpecika :) Kolejne Usg za 10 tyg. - mamy zabrać płytę :)
I już nie martwi mnie moja waga, ani docinki ludzi - u lekarza prawie wszystkie mamusie miału dwa razy większe brzuszki :) Mój jest w sam raz do swojego wieku, jak na 5 mc :)
Jestem przeszczęśliwa :)
Pozdrawiam
Gratuluję :) chłopcy są extra :)
OdpowiedzUsuń