Nie byłam...

Pierwszy raz nie byłam na cmentarzu, nie odwiedziłam bliskich, nie byłam u tej najdroższej pierwszy raz odkąd mnie zostawiła. Nie zapaliłam znicza, nie pogłaskałam grobu, nie uroniłam łez. Wiem, że ona się nie gniewa, to przecież ona mnie zostawiła, nie ja ją. Nie pojechaliśmy, bo nie dałabym rady dojść taki kawał. Na Ogrodowej jeszcze jest jako tako, ale Szczecińska to kawał do przejścia w jedną i drugą stronę. Poza tym pęcherz by nie zniósł tyle czasu bez toalety. Wiem, że to dość prozaiczne powody. Pojadę ich odwiedzić, gdy będziemy już w komplecie wszyscy. Tymczasem musi wystarczyć modlitwa i to, że są w moim sercu oni wszyscy, ale najbardziej ta, za którą zawsze będę tęsknić...